Oostenrijkse milieusticker (Umwelt-Pickerl)

Schonere lucht voor de burgers in de steden van Oostenrijk. Dit is het doel van de milieuzones, die tot nu toe in 6 van de 9 federale provincies zijn ingesteld.
De milieusticker vermindert de uitstoot van fijnstof en stikstofoxiden (NOx). Tot nu toe is dit echter alleen van invloed op het leveringsverkeer, aangezien dit de belangrijkste bron van schadelijke uitlaatgassen in Oostenrijk is. Een uitbreiding naar personenvervoer voor auto's en bussen is zeer waarschijnlijk in de toekomst, aangezien in Oostenrijk nog steeds niet wordt voldaan aan de eisen van de EU-richtlijn inzake zwevende deeltjes en NOx.

Sinds 01.01.2015 is in Oostenrijk de milieusticker "Umwelt-Pickerl" ingevoerd, die verplicht is voor alle vrachtwagens, ongeacht het type brandstof en het toegestane totaalgewicht, als ze een van de milieuzones willen binnenrijden. Hieronder vallen ook de zogenaamde fiscale personenauto's die als N1-vrachtwagen zijn geregistreerd.

De oorsprong van de milieuzones berust op de op 30-09-1997 ingevoerde Immissionsschutzgesetz-Luft (kort: IG-L, vergelijkbaar met de Wet milieubescherming) BGBI. I. Nr. 115/1997, die in het algemeen het voorkomen en bestrijden van milieuvervuiling reguleert . In het bijzonder §14, die op voertuigen betrekking neemt (hier een link naar het pdf 1997_115).

Daarop voortbouwend werd in 2013 de nieuwe versie van de IG-L, die de rechtsvoorschriften voor het Immissionsschutzgesetz-Luft en de verschillende paragrafen in werking stelt (hier een link naar het pdf).

De Oostenrijkse Pickerl-milieusticker werd op 06-04-2012 in de verordening over de emissienormen ingevoerd, die op 01-09-2012 als BGBLA_2012_II werking gezet werd.
Op 31-10-2014 werden hier nog met de 272e Verordening van het BGBLA enkele belangrijke aanvullingen aan toegevoegd.

Tevens werd een verordening in werking gesteld, de gedetailleerde richtlijnen over de milieustickers bevat. De verordening regelt o.a. het uiterlijk, de eigenschappen van de soorten Pickerl-milieustickers, het aanbrengen van de milieusticker op het voertuig en de classificatie van de verschillende euronormen in de zogenaamde “Abgasklassen-Kennzeichnungsverordnung” (hier een link naar het pdf-AbgKlassV).

Al in de periode voor de verordening over de emissienormen waren er echter al afzonderlijke rijverboden voor bedrijfsvoertuigen in delen van saneringsgebieden. Er is al een groep van motorvoertuigen die met tijdelijke en ruimtelijke beperkingen te maken heeft – vrachtwagens.

De milieusticker, ook wel uitlaatgassticker genoemd, bestaat in 6 kleuren: zwart, rood, geel, groen, blauw, violet en meet 50mm x 100mm.  De kleuren staan voor de respectievelijke Europese normen: 1, 2, 3, 4, 5, 6.

Elk vignet heeft zijn eigen geregistreerde serienummer. Dit nummer kan door de autoriteiten ter bescherming tegen fraude worden getraceerd naar het kantoor van afgifte.

De letters P, M, N, D, B, A staan apart onder de Euro-norm. P staat voor deeltjesfilter, M voor voertuigklasse M voor personenvervoer, N voor voertuigklasse N voor goederenvervoer, D voor voertuigen met een dieselmotor, B voor voertuigen met een benzinemotor en A voor voertuigen met een alternatieve motor.

De laatste 6 cijfers van het chassisnummer worden op de sticker geschreven of gestanst. Bovendien zitten er gaten in de corresponderende letters.

In de volgende steden of gebieden zijn er één of meer milieuzones en is de Oostenrijkse milieusticker verplicht:

Außerfern, Burgenland, Linz, Neder-Oostenrijk, Opper-Oostenrijk, Stiermarken, Tirol, Wenen

De volgende voertuigen worden beïnvloed door de milieuzones in Oostenrijk en hebben een milieusticker nodig bij het binnenrijden:

Bestelwagen (N1), vrachtwagen (N2), zware vrachtwagen (N3)

Dit geldt niet voor motorfietsen, zoals motorfietsen, personenauto's (met uitzondering van fiscale auto's), bussen of landbouw- en bosbouwmachines. Alle voertuigen kunnen echter vrijwillig een milieusticker aanschaffen en zo de "ecologische netheid" van het voertuig onderstrepen.

Om een milieusticker te verkrijgen, moet aan de minimumnorm voor diesel of benzine van Euro 1 worden voldaan.

In het geval van een ontbrekende of verkeerde Pickerl-milieusticker voor een voertuig of bij het te snel rijden op een in het IG-L vastgelegde autosnelweg gelden er overeenkomstig § 30 (4) van het IG – L, het Immissionsschutzgesetz - Luft van 27-11-2015 (vergelijkbaar met de Wet milieubescherming) geldboetes, die tot 2180 euro kunnen bedragen. In het geval van manipulaties bij het aanbrengen van een verkeerde Pickerl-milieusticker of bij het aangeven van verkeerde informatie om de milieusticker te kunnen krijgen, wordt de straf overeenkomstig IG-L § 30 (2) de straf zelfs nog tot 7270 euro verhoogd.
In normale gevallen kunnen, vanwege het ontbreken van een uniforme boetecatalogus (“Bußgeldkatalog”), “geschoolde organen van het openbare toezicht” bij het rijden binnen een milieuzone zonder milieusticker gelijk een boete tot 90 euro uitschrijven, overeenkomstig  § 50 (1) VStG.

De boetes kunnen niet alleen de bestuurder van het voertuig, maar ook de bezitter van het voertuig, de bedrijfsleider en daarom ook de betreffende rechtspersoon worden opgelegd.

Belangrijk om te weten voor buitenlanders:

Vanaf een boete van 70 euro of meer, volgens EU-Richtlijn 2011/82 van 25.10.2011 "ter vergemakkelijking van de grensoverschrijdende uitwisseling van informatie over verkeersovertredingen die de verkeersveiligheid in gevaar brengen", zal, indien de boete niet wordt betaald, een handhavingsprocedure in het land van herkomst plaatsvinden, die zal worden voortgezet totdat een gevangenisstraf wordt opgelegd.

Algemene uitzonderingen gelden voor:
•    Hulpverleningsvoertuigen
•    Voertuigen van openbare diensten
•    Voertuigen uit de land- en bosbouw
•    Bepaalde voertuigen van het luchtvaartterrein
•    Voertuigen voor het publiek belang, ook bijvoorbeeld van kermisexploitanten

Individuele uitzonderingen
De Pickerl-milieustickers, die in Oostenrijkse milieuzones voor vrachtwagens benodigd zijn, hebben als minimale eis de emissienorm Euro 1. Als dit niet het geval is en het voertuig geen roetfilter heeft of ondanks een roetfilter niet aan de Euro 1-norm voldoet, kan er een individuele uitzondering voor het desbetreffende voertuig worden aangevraagd. Deze is doorgaans tijdelijk en wordt in de vorm van een 15-20 cm groot IG-L bord verstrekt.

De verstrekking van een uitzondering gaat via de milieu-instantie van de desbetreffende deelstaat of stad.
Voor het aanvragen van een uitzondering hebben de Oostenrijkse milieu-instanties de volgende informatie nodig:

• Redenen, waarom er een uitzondering moet worden gemaakt
• Gegevens van het voertuig incl. de actuele emissienorm
• Emissienormen van andere voertuigen op het wagenpark van de aanvrager
• Economisch bewijs waarom het verder uitrusten van het voertuig met een roetfilter niet verantwoord is

De eerder genoemde informatie kan in het Duits of Engels worden ingediend

Verzoeken om uitzonderingen
Er zijn uitzonderingen voor elke regel, deze kunnen bij de betreffende milieu-instantie worden aangevraagd. De uitzondering geldt voor een bepaalde tijd of op bepaalde trajecten of voor één of meerdere voertuigen van de aanvrager. Meer richtlijnen vindt u in § 14 (3) van de Oostenrijkse wet IG-L 2003.
Als de aanvraag is gelukt en er een uitzondering wordt verleend, krijgt het desbetreffende voertuig van de instanties het IG-L bord.

De plaatsing van het IG-L bord
Het IG-L bord wordt bij vrachtwagens met een gewicht groter dan 3,5 t naast de kentekenplaat aan de voor- en achterkant van het voertuig bevestigd, bij vrachtwagens met aanhanger naast de kentekenplaat aan de voorkant van het voertuig en naast de kentekenplaat aan de achterkant van de aanhanger moet nog een rond wit bord of een sticker met minstens 20 cm doorsnee worden bevestigd.
Bij vrachtwagens zwaarder dan 3,5 t is het plaatsen van een bord naast de kentekenplaat aan de achterkant van het voertuig genoeg. Het IG-L-bord mag in dat geval ook kleiner zijn (doorsnee wel minstens 15 cm).